Bazy danych napędzają nowoczesną sieć. Każda duża lub dynamiczna witryna wykorzystuje bazę danych w jakiś sposób a w połączeniu z SQL (Structured Query Langauge) daje praktycznie nieograniczone możlwiości manipulowania danymi. Jeżeli znasz już SQL upewnij się, że znasz wszystkie niezbędne polecenia ponieważ są one ciągle wykorzystywane przez twórców witryn internetowych.

W tym artykule skupimy się na podstawowych poleceniach jako, że planuje kolejne artykuły związane z tą tematyką.

Istnieje wiele nazw danych zwracanych z tabeli bazy danych. Definiowane są one powszechnie jako wiersze, rekordy oraz krotki. Terminów tych będę używał zamiennie.

Instrukcja select jest najprostsza a jednocześnie fundamentalna ponieważ jest to podstawa niemal wszystkich innych zapytań. Za najlepszą praktykę uważa się pisanie dużymi literami słów zastrzeżony dla SQL ponieważ czyni tą całą instrukcję łatwiejszą do przeczytania i zrozumienia.

Jak sugeruje nazwa, select używany jest do wybierania danych z bazy danych. Oto najprostsze zastosowanie:

SELECT * FROM table;

Zapytanie to składa się z dwóch części. Pierwsza część SELECT * określa kolumny, które chcesz wybrać. Gwiazdka oznacza, że chcesz wybrać wszystkie kolumny z tabeli. Druga część FROM table informuje bazę danych o tabeli z której chcesz pobrać dane. Pamietaj, aby zastąpić table nazwą tabeli z bazy danych.

To polecenie przyjmuje również nazwę select gwiazdka. Używanie gwiazdki jest dobrym sposobem na określenie jakie dane znajdują się w tabeli – nie jest zalecane na produkcji. W przypadku takiego polecenia to silnik bazy danych decyduje w jaki sposób zostaną przedstawione dane. Nie mamy żadnego wpływu na kolejność zwracania danych. Po dodaniu nowej kolumny w bazie danych może się okazać, że zmienne przygotowane po stronie kodu nie są już poprawne. Na szczęście mamy rozwiązanie.

Możemy jawnie określić, które kolumny chcemy pobrać:

SELECT column1, column2, column3,…columnN FROM table

W swoich artykułach zawsze posługuje się przykładami ponieważ taki sposób dużo bardziej pozwala sobie utrwalić dane. Użyjemy dlatego przykładowej bazy danych nazwanej AdventureWorks - może pobrana być z tej lokalizacji baza danych AdventureWorks.

W pierwszym przykładzie wykonamy instrukcję select gwiazdka:



Możemy zaobserwować szereg kolumn oraz rekordów. Spróbujmy teraz zawęzić poszukiwania ponieważ nie potrzebujemy aż tylu informacji:

SELECT ProductID,Name,ProductNumber FROM Production.Product

Where jest odpowiedzią na pytanie z powyższego punktu: "Co jeśli chcemy zawęzić nieco dalej kryteria wyszukiwania?" Może się zdarzyć, że potrzebujemy określonej liczby produktów, albo produktów jedynie o określonych wymiarach. W tym miejscu pojawia się komenda where. Pozwala na dodawanie warunków do naszej instrukcji.

SELECT ProductID, Name, Size, StandardCost FROM Production.Product
WHERE StandardCost < 50

SELECT ProductID, Name, Size, StandardCost FROM Production.Product
WHERE StandardCost > 10 AND StandardCost < 50

SELECT ProductID, Name, Size, StandardCost FROM Production.Product
WHERE StandardCost < 10 OR StandardCost > 100

Pamiętajcie, aby każde z tych zapytań przetestować lokalnie u siebie na komputerze oraz wypróbować wielu kombinacji.

Polecenie to pozwala na posortowanie zwracanych wyników. Kolejne z tych, które możemy zaliczyć do łatwych w użyciu. Wystarczy dodać je na koniec naszej instrukcji:

SELECT ProductID, Name, Size, StandardCost FROM Production.Product
WHERE StandardCost > 10 AND StandardCost < 50
ORDER BY StandardCost ASC

Polecenie join służy do dołączania powiązanych pól przechowywanych w jednej lub kilku tabelach. Dołączasz drugą tabelę do pierwszej i określasz sposób połączenia danych. Poniżej podstawowy przykład:

SELECT * FROM Person.Address
LEFT JOIN Person.BusinessEntityAddress USING (AddressID)

Nie musisz się jednak przejmować jeżeli kolumny mają różne nazwy w Twoich tabelach. Możesz użyć polecenia ON:

SELECT * FROM Person.Address
LEFT JOIN Person.BusinessEntityAddress ON Person.Address.AddressID = Person.BusinessEntityAddress.AddressID

Polecenie ON jawnie określa, które kolumny mają zostać użyte do połączenia. Istnieje wiele typów złączeń na których szczegółowo skupię się w kolejnych artykułach. W tym podrozdziale skupimy się na krótkim przedstawieniu ich właściwości:

• (INNER) JOIN - zwraca rekordy z dopasowaniem w obu tabelach;
• LEFT (OUTER) JOIN – zwraca wszystkie rekordy z lewej tabeli z dowolnymi dopasowaniami z prawej tabeli. Jeżeli nie ma dopasowań rekordy z lewej tabeli nadal są zwracane;
• RIGHT (OUTER) JOIN – jest to przeciwieństwo powyższego przykładu: zwracane są wszystkie rekordy z prawej tabeli wraz z dowolnymi dopasowaniami z lewej;
• FULL (OUTER) JOIN - zwraca rekordy z dopasowaniem z dowolnej tabeli

Użycie składni INNER lub OUTER jest opcjonalne. Może to ułatwić zrozumienie ale nie jest wymagane przy każdym zapytaniu.

Teraz, kiedy już znasz podstawy możemy się skupić na poleceniu alias. Używany jest do tymczasowej zmiany nazwy tabeli – bardziej traktowany jako "pseudonim" ponieważ ta nazwa istnieje tylko w trakcie wykonywania pojedynczej transakcji. Oto jak można go używać:

SELECT p.FirstName FROM Person.Person p

SELECT Person.FirstName FROM Person.Person

SELECT Person.Address.AddressID, Person.Address.City, Person.AddressType.Name
FROM Person.Address, Person.AddressType

SELECT a.AddressID,a.City,at.Name
FROM Person.Address a, Person.AddressType at

SELECT p.FirstName AS PierwszeImie FROM Person.Person p

Union jest poleceniem umożliwiającym wzajemne łącznie zbiorów. W przeciwieństwie do złączeń, które dołączają dopasowane kolumny, union pozwala nam dołączyć niepowiązane wiersze pod warunkiem, że mają taką samą liczbę oraz nazwę kolumn. Oto jak używać tej komendy:

SELECT p.FirstName as Name FROM Person.Person p
UNION
SELECT d.Name FROM HumanResources.Department d

SELECT p.FirstName as Name FROM Person.Person p
UNION ALL
SELECT d.Name FROM HumanResources.Department d

Dowiedzieliśmy się wszystkiego o pobieraniu danych z bazy danych, co z ich wstawianiem? Polecenie insert pozwala na wykonywanie tego typu operacji:

INSERT INTO HumanResources.Department(Name,GroupName) VALUES ('Inżynier', 'Dział badań i rozwoju')

Nie ma możliwości użycia w tym przypadku klauzuli where oraz należy się upewnić, że wszelkie ograniczenia nałożone na kolumny są spełnione (jest to szeroki temat, który zostanie omówiony szczegółowo w kolejnych artykułach).

Po dodaniu nowego wiersza do tabeli może się okazać, że potrzebujemy przeprowadzić aktualizację. Oto jak wygląda składnia tego polecenia:

  UPDATE HumanResources.Department SET Name='NazwaDepartamentu', GroupName='NazwaGrupy'

Z pomocą przychodzi nam klauzula where, której używamy tak jak w przypadku standardowej operacji select:

UPDATE HumanResources.Department SET Name='Inżynieria', GroupName='Dział badań i rozwoju'
WHERE NAME='Engineering'

UPDATE HumanResources.Department SET Name='Inżynieria - Oddział II', GroupName='Dział badań i rozwoju - Oddział II'
WHERE (NAME='Engineering' OR NAME='Inzynier')

Upsert to dziwnie brzmiące ale niezwykle użyteczne polecenie. Zróbmy proste założenie: nałożone są ograniczenia mówiące, że rekody mają mieć unikalną nazwę – nie chcemy zapisywać dwóch wierszy o tej samej nazwie. Jeżeli spróbujesz kilkakrotnie dodać tą samą nazwę departamentu dostaniesz błąd ze strony bazy danych mówiący, że taka operacja narusza więzy integralności. Upsert pozwala nam na aktualizację rekordu jeżeli ten już istnieje. Jest to niezwykle przydatne. Bez tego polecania należałoby napisać całą kogikę niezbędną do sprawdzenia, czy dany rekord istnieje, jeżeli nie, należałoby wstawić nową wartość, jeżeli istnieje – należy pobrać odpowiedni klucz a następnie dokonać aktualizacji tego wiersza.

Niestety, Upsert jest zaimplementowany inaczej w różnych bazach danych. Jest to nowość dla PostgreSQL z kolei w MySQL istnieje od dawna. SQL Server czy SQL Developer mają swoje własne interpretacje tej komendy za pomocą klauzuli Merge.

Delete jest używany do całkowitego usunięcia rekordów – może być bardzo szkodliwe w przypadku nadużycia! Podstawowa składnia jest bardzo prosta w użyciu:

DELETE FROM HumanResources.Department

DELETE FROM HumanResources.Department
WHERE Name = 'Inzynieria - Oddzial II'

Komenda create table jest używana do tworzenia tabel. Podobnie jak w poprzednich przykładach składania nie jest skomplikowana:

CREATE TABLE TEST(FirstName VARCHAR, Age INT, PRIMARY KEY(FirstName))

Komenda alter table jest używana do modyfikowania istniejącej struktury tabeli. Działanie to jest nieco ograniczone ponieważ silnik bazy danych nie pozowoli na modyfikacje tabeli jeżeli może to doprowadzić do konfliktu związanego z istniejącymi danymi. W takich przypadkach należy wcześniej zmodyfikować istniejące dane a dopiero wówczas przystąpić do zmiany tabeli. Poniżej najprostszy przykład:

ALTER TABLE TEST ADD LastName VARCHAR

Ostatnim przykładem w tym artykule jest drop table. Polecenie to służy do usuwania, ale nie określonej grupy rekordów jak to miało miejsce w przypadku delete, a do usunięcia wszystkich danych wraz z całą strukturą tabeli. Poniżej przykład pokazujący użycie tego polecenia:

DROP TABLE TEST;

To wszystko na dzisiaj. Mam jednak nadzieje, że nauczyłeś się kilku przydatnych sztuczek! Powyższe instrukcje nie są skomplikowane dlatego dobrym pomysłem wydaje się przygotowanie swojego własnego projektu w którym będziesz wykonywał przeróżne operacje na bazie danych. Zobaczysz jak szybko Twoje instrukcje rozrosna się o kolejne linie a pisanie zapytań będzie Ci przychodziło z większą łatwością. Musisz jednak zawsze mieć na uwadze liczne błędy, które będą się pojawiały a także takie pisanie zapytań, żeby nie były podatne np. na SQL Injection.